Gelukkig zijn er nog hoogleraren die dat als deel van hun werk doen. En zelfs die het vrij verspreiden. Bekende voordelen in de natuurkunde zijn
http://insti.physics.sunysb.edu/~siegel/plan.html
en
Ik kan dat ook doen, maar het levert me geen punten op voor mijn eindejaarsevaluatie. En dat betekent: einde oefening. Een van de voordelen van het universitaire systeem in de VS dat als je eenmaal tenure hebt, je kan doen en laten wat je wil. Je kan alleen maar ontslagen worden voor dingen als seksuele intimidatie, fraude, en dat soort dingen. Helaas hebben we op andere plekken op deze planeet (in mijn geval Japan) niet dezelfde luxe. Sterker nog, voor mijn generatie (nu 36 jaar oud) is een "full time" aanstelling in het academische al een bijna onbereikbare droom geworden.
En dus wordt men met zachte hand gedwongen om daar een abonnement op te nemen. Publiceren op arXiv is veel vrijer.
Inderdaad, maar veel hangt af van het vakgebied. Ik wil best op arXiv publiceren, maar als geen hond mijn werk daar weet te vinden, dan kan ik het net zo goed niet publiceren. En ook hier geldt weer: lang leve internet! Op mijn eindejaarsevaluatie wordt de "impact" van iedere paper bekeken, alsmede de "citation index". Met een paper op arXiv scoor ik 0 op de schaal van impact en in de citation index. En een score van 0 betekent: einde oefening.
Om het arbeidsintensief te maken en te ontmoedigen dus. Waarom mag je niet gewoon die pdf op je site zetten? Het is jouw artikel, en je moet zelfs betalen om in die dure Elsevier tijdschriften te publiceren (die van referees verwachten dat ze gratis werken). Ik heb geen enkel moreel bezwaar om dit soort verdienmodellen te ondermijnen hoor.
Tja, wat betreft ScienceDirect: publicatie is gratis voor de auteurs, de lezer moet betalen voor de papers, hetzij via een abbonnement op een tijdschrift, of via een (instituuts)abbonement op ScienceDirect. ScienceDirect heeft 3 journals die goed aangeschreven staan in mijn vakgebied. Daarnaast zijn er 2 Amerikaanse journals. Die rekenen $85 per pagina (indien elektronisch aangeleverd) of $170 per pagina (aangeleverd als hard copy). Publiceren in dergelijke bladen is alleen mogelijk als je een project hebt waarin je een begrotingspost "publicatie" hebt (en dat mag niet altijd, sommige sponsors zijn heel pietluttig). Voor dingen als afstudeerwerk en dergelijke kan ik de $850 (paper van 10 pagina's) alleen uit het "studentenbudget" halen, en dat is ongeveer $ 800 per student per jaar (en daar moet ik ook dingen als PCs van kopen, kopieerkosten, reiskosten, etc). Papers op arXiv zijn leuk, maar er zit geen peer review op. De papers op arXiv omtrent kernreactorfysica zijn niet echt van topniveau, is mijn ervaring. Het is net als WikiPedia: als het arXiv-systeem werkt (zoals in sommige takken van hoge-energiefysica), dan werkt het, maar het kan ook ten prooij vallen aan allerlei sneue types die allerlei volstrekte nonsense aanleveren. Op die manier wordt arXiv snel onaantrekkelijk, ook al is het gratis. Teveel kaf onder het koren, en het is gewoon niet meer aantrekkelijk: ikzelf kan het onderscheid misschien nog wel maken, maar ik kan niet een afstudeerder confronteren met dergelijke nonsense, dat kost vreselijk veel tijd.
Dat zie ik dan toch meer de taak van universiteiten (tijd) en gratis verspreiders als arXiv worden.
Tja. Universiteiten verdienen geld aan studenten en aan projecten. Dus: zo veel mogelijk studenten binnenhalen en het slagingspercentage zo hoog mogelijk. Daar heb je geen referentieboekwerken voor nodig. En voor projecten ook niet, tenzij het referentieboekwerk een project op zichzelf is. En niemand is geinteresseerd om een dergelijk project te sponsoren. En zo zijn we het klokje rond in deze discussie :-)) Wilfred
-- ir. J.C.A. Wevers PGP/GPG public keys at http://www.xs4all.nl/~johanw/pgpkeys.html
_______________________________________________ TeX-NL mailing list TeX-NL@ntg.nl http://www.ntg.nl/cgi-bin/mailman/listinfo/tex-nl